2. Jeta e shkrimtarit Fatos Kongoli
• Fatos Kongolli ka studiuar për matematikë, pjesërisht
në Pekin, pjesërisht në Tiranë, ku është diplomuar në vitin 1967.
Ka punuar për një kohë të gjatë si gazetar letrar dhe redaktor në
Shtëpinë Botuese "Naim Frashëri". Është autor i një vargu
librash.Add your second bullet point here
• Është tri herë fitues i çmimit vjetor për librin më të mirë në
prozë dhënë nga Ministria e Kulturës (1995, 2000, 2002), si dhe i
çmimit Velia (2000). Është fitues i çmimit dërkombëtar
"Balkanika"-2002. Është fitues, gjithashtu, i çmimit më të lartë
letrar në Shqipëri "Penda e Artë" (2004).
3. Veprat e tij deri më sot
0 0 0 00 0 0 00 0 0 0
Vitet 78-90 Vitet 92-04 Vitet 05-07 Vitet 08-11
Veprat Proza Tregime
4. Koment i veprave letrare më të
rëndësishme
Lëkura e
qenit
Ne të
tre
Bolero
në vilën
e pleqve
• Një karakter i veçantë nga mënyra e të jetuarit. I
martuar e Margën, gruaja që vdes natën e ndërrimit të
mijëvjeçarëve. Libër
për, Dashurinë, Tradhtinë, ndjenjën
Humanitetin, Anturat, përgjimet e komshiut deri tek
vdekjen e babait dhe të motrës. Pjesa tjetër tregon për
pëlqimin e një zonje kur priste në radhën e qumështit
në dy të natës. Tregon mendimet që i vinin kur shihte
Lorin, shoqen e vajzës së tij dhe e quante veten
"Lëkurë Qeni".
• Dy pleq, në një vilë, dhe një infermiere që kujdeset për
ta. Në aktin e fundit të jetës, pleqtë i shkruajnë letra
njëri-tjetrit, të cilat i zhdukin pa lënë gjurmë, ndërsa
infermierja përpiqet më kot t'i shtjerë në dorë. Botën e
mbyllur të vilës e trazojnë kohë më kohë doktori i
familjes, njeri qejfli, hokatar dhe i paparashikueshëm;
djali i pleqve, bos i një firme të fuqishme ndërtimi, me
gruan e tij të re e të bukur; vajza e madhe e
pleqve, gjyqtare e rreptë.
• Tirana e vitit 1980. Një grup shokësh, sipas fjalës së
dhënë, takohen me rastin e dhjetëvjetorit të mbarimit
të maturës. Pjesa më e madhe e tyre, të shpërndarë
andej - këndej, nuk e kanë parë njëri - tjetrin. Po ç'ka
ndodhur ndërkaq me secilin?
6. Me Fatos
Kongolin
Kur keni qenë i lumtur?
Kam pasur edhe momente
lumturie, ç‟është e vërteta, po të pakta.
Sot për shembull jam ndjerë shumë i
lumtur.
Kush është frika juaj më e madhe?
Unë, në përgjithësi, nuk më vjen zor ta
pohoj, jam një çikë supersticioz dhe kur
njeriu lind supersticioz vetvetiu ka
shumë frikëra. Frika ime më e madhe?
Nuk e di. Por kam një frikë që nuk di si
ta shpjegoj nga se më vjen, po mendoj se
vjen nga fakti që njeriu është krijesë e
vdekshme. Prandaj është edhe qenie e
ankthshme. Tani nuk është se kam frikë
nga ndonjë gjë konkrete, por kam frikë
nga diçka që nuk e di se ç‟mund të
ndodhë nesër. Jeta ime ka qenë shumë e
ndërlikuar, ato frikëra që kam pasur nuk
i kam më, edhe mendoj që frikëra të asaj
natyre nuk më prekin më. Nuk e di
ç‟gatuan e ardhmja.
7. Me Fatos
Kongolin
Cili është kujtimi juaj më i hershëm?
Unë kam një kujtim që mendoj se
duhet të lidhet me moshën 3-vjeçare.
Mbaj mend gjyshen time nga babai e
cila me sa duket ka vdekur në vitin
„46. Unë e mbaj mend atë në shtratin
e dhomës ku ishte dhe lëngonte. Mund
të duket e pabesueshme, por unë e
mbaj mend.
Çfarë nuk pëlqeni tek vetja?
Nuk pëlqej një mirësjellje të lindur, në
kuptimin jo të qëllimshme por të
natyrshme, për të cilën ka momente
që më neveritet vetja. Gjithë jetës
sime unë kam vuajtur nga ky fakt që
nga të tjerët është marrë si dobësi, si
kompleks inferioriteti e ndoshta këtu
ka një pjesë të së vërtetës e kjo është
gjëja që e urrej më tepër veten
time, por që e kam të pamundur të
çlirohem prej saj.
8. Me Fatos
Kongolin
Cila është forca juaj më e madhe?
Vullneti, këmbëngulja.
Çfarë ju bën të zymtë?
Shumë gjëra, por mbi të gjitha më
trishton mungesa e karakterit kur e
vë re tek miqtë e mi.
Për çfarë iu detyroheni prindërve?
Në radhë të parë që më kanë bërë
kokën. Pastaj tim eti i detyrohem që
më imponoi të studioj matematikë;
nënës i jam mirënjohës për rreptësinë
me të cilën më ka rritur, për kujdesin
e rreptë gjatë gjithë jetës së
vetë, sepse ajo ka ndenjur gjithë jetën
më mua deri sa vdiq.
Libri juaj i preferuar?
Ndoshta, ndoshta, “I humburi”.
9. Me Fatos
Kongolin
Cilën do të konsideronit arritjen tuaj më
të madhe?
Gjatë 16 vjetëve të fundit kam arritur të
botoj 8 romane dhe që janë përkthyer e
bouar në vende të ndryshme të botës.
Kam dhe një kënaqësi të fundit që u
zgjodha anëtar i Akademisë së
Shkencave. E quaj një vlerësim shoqëror.
Çfarë muzike apo këngë do të donit të
luhej në funeralin tuaj?
Ndoshta “What a wonderful world” i
Louis Armstrong.
Si do të donit t‟ju kujtonin njerëzit?
Kështu siç jam.
Cili është mësimi më i madh që jeta ju
ka dhënë?
Jeta më ka dhënë shumë mësime, shpesh
herë shumë të hidhura, të rënda, edhe
mësimi më i madh është që të mos e
marr veten shumë seriozisht, të jem
realist edhe ta marr këtë jetë një çikë me
shaka.
10. Një botim i ri i
Kongolit në
Francë
Pas botimit muajin e kaluar në
Spanjë të romanit “I humburi”, i
katërti libër i këtij autori në gjuhën
spanjolle, tani sapo është vënë në
qarkullim, kësaj here në Francë, një
nga romanet më të vlerësuara të
Fatos Kongolit nga lexuesit
shqiptarë, “Bolero në vilën e
pleqve”. Ashtu si romanet e tjerë
pararendës të botuar në
frëngjisht, edhe ky i fundit është
përkthyer nga Edmond Tupja.
“Bolero në vilën e pleqve” është
romani i tetë radhazi i këtij
shkrimtari i botuar nga e njëjta
shtëpi botuese në Paris, “Rivages”.