1. Edukacja w
postmodernizmie
Przygotowały:
 Miśkiewicz Karolina
 Patek Ewelina

2. Czym jest postmodernizm?
 W wąskim znaczeniu- reakcja na modernizm
pierwszej połowy naszego stulecia
 W szerokim znaczeniu- reakcja na
"nowożytność", na europejską tradycję
oświeceniowego racjonalizmu i na
współistniejące z nią systemy przekonań
kulturowych, naukowych i ekonomicznych

3. Geneza postmodernizmu
Rok 1917
,, Kryzys europejskiej kultury”- Rudolf Panwitz . W
książce tej, pod wpływem poglądów Nietzschego ,
pojawiła się po raz pierwszy charakterystyka ,,
człowieka postmodernistycznego”

4.  Lata 1947- 1978- postmodernizm staje się terminem o
wysokim stopniu ogólności i ze znacznym zakresem
heurystycznym, stabilizując się w różnych dziedzinach.
 W latach osiemdziesiątych postmodernizm jest
przedmiotem dyskusji również w naukoznawstwie, teologii,
prawie i etyce. Uważa się również, że kierunek ten
przedstawia paradygmatyczną zmianę w kulturze
europejskiej i amerykańskiej.

5. Twórca terminu ,, postmodernizm”
 Frederic Jameson-
amerykański socjolog, krytyk literacki,
teoretyk literatury oraz kultury symbolicznej.
Urodzony 14 kwietnia 1934 roku.

6. PRZEDSTAWICIELE POSTMODERNIZMU
Francis Fukuyama Tomasz Szkudlarek

7. PRZEDSTAWICIELE POSTMODERNIZMU
 Jean Baudrillard  Jean-Francois Lyotard
20.VI. 1929-06.III.2007 10.VIII.1924-21.IV.1998

8. ZAŁOŻENIA POSTMODERNIZMU
 Łączy się z nowymi typami informacji,
wiedzy, technologii
Kwestionuje modernistyczną ideę nauki
jako formę rozumu lub pośrednika prawdy
 Zakłada, że nauka nie jest wolna od
wartości

9.  Postmodernizm odrzuca wszystkie
uniwersalistyczne roszczenia teorii i
dyskursów, zakłada bowiem, że wszystkie
teorie są relatywne tekstualnie i arbitralne.
 Podkreśla się niemożność dokonania akumulacji
uniwersalnej wiedzy i krytykuje europocentryzm
wszelkich teorii (Wielkich Opowieści).
 Dla postmodernistów istnieje tylko język, gdyż
istnienie to gra rozgrywana z językiem, od
którego nie można uciec.
 Rzeczywistość jest tylko lingwistycznym
zwyczajem

10. Pedagogika postmodernistyczna
Należy do naukowo- wychowawczej refleksji na poziomie
meta-, w której to, co pojawia się jest opisywane i poddawane
syntezie. Jest ona dzisiaj możliwą i niezbędną formą
pedagogiki krytycznej, która uświadamia nam , że pojęcia
takie jak : prawa rodziców, dobro dziecka, socjalizacja,
potrzeby i wiele innych budzą wątpliwości i uzasadnia
posługiwanie się nimi jako naiwny realizm terminologiczny.
Ukazuje, że wszelkie pedagogiczne przesłania, występujące w
teorii i praktyce , nie odzwierciedlają rzeczywistego życia.

11. W postmodernizmie:
 Zrywa się z poszukiwaniem optymalnego
wychowania
Nie obowiązuje AUTORYTET
Nie ma apelowania do posłuszeństwa
Nie ma przestrzegania norm
Nie ma postępowania według wzorów
Nie ma zobowiązywania do umów

12. W świetle pedagogiki
postmodernizmu każdy
powinien się maksymalnie
SAMOREALIZOWAĆ

13. Pedagogika postmodernizmu powinna zmierzać
ku temu, aby badać , jak asymilowane są oficjalnie
oferowane treści kształcenia, które mechanizmy i
motywy w toku uczenia się w szkole są
najskuteczniejsze oraz by odkrywać, jak praktycznie
kształtują się nastawienia i spostrzeżenia, jakie
informacje wyzwalają w nas zaufanie.

14. POSTMODERNIZM I EDUKACJA-
MOŻLIWOŚCI
 akceptacja kategorii różnicy: odmienność
nie jest czymś złym
 rezygnacja z narzucania innym praw i
autorytarnego porządku

15. POSTMODERNIZM I EDUKACJA-
ZAGROŻENIA
 uznanie pedagogiki za dążenie do dominacji,
będzie jej śmiercią
 z decentrowanie polityki doprowadzi do
rozproszenia potencjalnej mocy działań
politycznych jako źródła zmiany świata

16. KONSEKWENCJE POSTMODERNIZMU DLA
KLASY SZKOLNEJ
 nauczyciel stracił swój instytucjonalny autorytet na rzecz
autorytetu o charakterze osobistym
 uprawomocnia się w klasie różnica kulturowa, etniczna,
płciowa, religijna
 przywrócono znaczenie temu, co codzienne i popularne
 tożsamość młodzieży nie może być kształtowana
odgórnie, pedagogiki ponowoczesne dają punkty
wyjścia, ale nie dojścia w zakresie konstruowania
tożsamości

17. Edukacyjny dyskurs postmodernistyczny
a) wiedza pedagogiczna:
 nie jest uniwersalna, obiektywna, dyscyplinująca,
homogeniczna (pochodząca z jednego źródł), naturalna
 w wiedzy znajdują się elementy władzy, która jest
skonstruowana społecznie
 każda wiedza reprezentująca jakąś formę społecznie
skonstruowanej praktyki jest uzasadniona
 znika podział na kulturę-wiedzę niższą i wyższą

18. b) nastąpiła dezintegracja dyskursu edukacyjnego:
 edukacja już nie ma kulturowego uprawomocnienia
 zamiast prawdy szukamy historii, szkoła staje w obliczu
wielu grup społecznych, z których każda ma swoją
prawdę i historię
c) zakwestionowano potencjał emancypacyjny pedagogiki i
edukacji:
 zwątpiono w ideę postępu i rozwoju ludzkości
 pozbawiono pedagogikę rdzenia wartości i uniwersalnej teorii
 -oskarżono pedagogikę o ETNOCENTRYZM,
EUROPOCENTRYZM i ANDROCENTRYZM

19. KRYTYKA POSTMODERNIZMU
 postulat projektu oświecenia w edukacji: rządy rozumu to
równość, wolność, prawo
 nie dostrzeganie, że modernizacja jest wciąż jeszcze
niedokończonym projektem wielostronnego powiązania
nowoczesnej kultury z praktyką codzienności (zarzut
 przejawianie tendencji konserwatywnych w opozycji wobec
nowoczesności
 odrzucanie osiągnięć wiedzy naukowej samo wykluczeniem
postmodernizmu poza ramy nauki i uniemożliwia jej ocenę
 relatywizm prowadzi do tolerowania nietolerancji. Jeśli
wszystko jest dopuszczalne, to także i niedopuszczenie oraz
represje
 nierozstrzyganie problemów, pozostawienie ich, co w
przyszłości może być źródłem poważnego w skutkach
konfliktu, jako sumy nierozstrzygniętych problemów