2. • Υπάρχουν στα
περισσότερα
σύγχρονα μέσα,
καταλαμβάνοντας
πρωταγωνιστικό
ρόλο σε ταινίες,
σειρές, παιχνίδια
ακόμα και
τραγούδια. Συχνά
όμως
αναπαρίστανται με
πολλές ιστορικές
ανακρίβειες.
• Στην σημερινή εποχή
3. Ορισμός
• Οι πραγματικοί πειρατές
ήταν μια ομάδα
ανθρώπων πάνω σε ένα
πλοίο οι οποίοι
επιδίωκαν να
ληστέψουν πλοία της
αυτοκρατορίας και το
πιο χρήσιμο εργαλείο
που χρησιμοποιούσαν
για να το καταφέρουν
αυτό ,ήταν η σημαία
τους, η οποία είχε την
εξής χρησιμότητα.
4. • Στην αρχή που το πειρατικό
πλοίο πλέει στην θάλασσα
μόνο του, είναι χαμηλωμένη
και στην θέση της είναι
ανεβασμένη η σημαία της
εκάστοτε αυτοκρατορίας, για
παράδειγμα της αγγλικής,
εκτός από την ψεύτικη
σημαία στα πλοία, επίσης
ήταν τοποθετημένα πάνω
στο κατάστρωμα βαρέλια με
‘’εμπόρευμα’’ και πολλά από
τα κανόνια του πλοίου ήταν
κρυμμένα πίσω από πανιά
5. • Πράγματα τα οποία
έδιναν την εντύπωση
ενός γεμάτου, αργού και
ανυπεράσπιστου
πλοίου. Σε αντίθεση τα
πλοία της
αυτοκρατορίας είχαν
εγκατεστημένα ψεύτικα
κανόνια έτσι ώστε να
φαίνονται πιο καλά
προετοιμασμένοι σε
περίπτωση μάχης.
6. • Όταν μετά από αρκετή ώρα
τα δύο πλοία συναντιόταν
οι πειρατές πετούσαν τα
πανιά και ύψωναν την
πειρατική σημαία τους, η
οποία προκαλούσε φόβο
στο αυτοκρατορικό πλοίο
επειδή ο καπετάνιος αλλά
και το πλήρωμά του ήξεραν
πως η πρόθεση του άλλου
πλοίου ήταν να τους
ληστέψουν.
7. • Σε αυτήν την περίπτωση
ο καπετάνιος είχε δύο
επιλογές, να παραδώσει
ότι πολύτιμο έχει το πλοίο
ή να διατάξει τους ναύτες
του να το υπερασπιστούν.
Στην πρώτη περίπτωση
όλο το πλήρωμα φεύγει
σώο και αβλαβές ή ακόμα
μπορεί να πάρει το μέρος
των πειρατών, να
απαρνηθεί την
αυτοκρατορία και να
διεκδικήσει μερίδιο από
μελλοντικές
αναμετρήσεις.
8. • Στην δεύτερη, υπάρχει μια
μεγάλη πιθανότητα οι
ναύτες να διαπράξουν
ανταρσία και να
παραδώσουν τα αγαθά
έτσι και αλλιώς, μα σε
περίπτωση μάχης ακόμα
και νικηφόρο το πλήρωμα
σίγουρα δεν θα είναι στην
ίδια κατάσταση όπως
πριν, τόσο σε αριθμό αλλά
και σε κατάσταση.
9. • και σε περίπτωση ήττας
το πλήρωμα θα
βασανιστεί, κάνοντας έτσι
πιο σίγουρη την
παράδοση των αγαθών
στους πειρατές από το
επόμενο πλοίο που θα
ξέρει την ιστορία και θα
αντικρίσει την ίδια
σημαία.
10.
11. • Αυτό σημαίνει πως ήταν προς
το συμφέρων του καπετάνιου
αν επιλέξει να μην
αντεπιτεθεί, το ίδιο όμως
ισχύει και για τον αρχηγό του
πειρατικού πλοίου, επειδή αν
υπάρξουν καταστροφές στο
πλοίο του, τα λιμάνια που θα
δεχτούν να του τις
επισκευάσουν είναι λίγα,
κάνοντας έτσι το κόστος
επισκευής τους πολλές φορές
μεγαλύτερο.
12. • Επίσης ενδιαφέρον έχει
και το πώς ήταν
οργανωμένο ένα τυπικό
πειρατικό πλοίο. Σε αυτό
υπήρχε ο καπετάνιος, ο
οποίος εκλεγόταν με
ψηφοφορία από το
υπόλοιπο πλήρωμα,
έπαινε 2 μερίδια από μια
επιτυχημένη ληστεία και
είχε τον συντονιστικό
ρόλο στο πλοίο με αυτό
να μπορεί να τον αλλάξει
ανά πάσα στιγμή εκτός
της περίοδο μιας μάχης.
13. • Στην συνεχεία
σημαντικό ρόλο έπαιζε
και ο “επιμελητής ” ο
οποίος αμειβόταν 1,5
μερίδιο διαχειριζόταν
τα οικονομικά και
επέβαλε τους κανόνες
στους οποίους είχε
συμφωνήσει το
πλήρωμα πριν από την
αναχώρηση του από το
λιμάνι.
14.
15. • Πέρα από το
ανειδίκευτο πλήρωμα
υπήρχαν επίσης ο
γιατρός και ο
ξυλουργός οι οποίοι
διεκδικούσαν 1,25
μερίδια και έκαναν τις
αντίστοιχες δουλειές.
16.
17. • Τέλος ο λόγος που
πολλοί άνθρωποι
προτιμούσαν να
ασχοληθούν με το εν
λόγω επάγγελμα
ήταν φυσικά τα
χρήματα. Ένας
πειρατής κέρδιζε
περισσότερα
χρήματα σε ένα
ταξίδι από έναν
ναύτη της
αυτοκρατορίας σε
ολόκληρη την ζωή
του.
18. • Ένας πειρατής δεν
ήθελε δηλαδή να
πουλήσει τις
υπηρεσίες του και να
πάρει πίσω όσα
χρήματα η
αυτοκρατορία ήθελε
να του παραχώρησε
μα να γευτεί τα
αποτελέσματα τις
δουλειάς του
απευθείας