ΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ΤΑΞΗΣ

1. ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ΤΑΞΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΦΡΟΥΔΑΡΑΚΗΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ΤΑΞΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΦΡΟΥΔΑΡΑΚΗ

2. Οι παλιοί κάτοικοι της ΑθήναςΟι παλιοί κάτοικοι της Αθήνας
δε ζούσαν όλοι σε ένα μέρος.δε ζούσαν όλοι σε ένα μέρος.
Μερικοί κατοικούσαν στις ορεινές περιοχές,Μερικοί κατοικούσαν στις ορεινές περιοχές,
ενώ οι περισσότεροι είχαν εγκατασταθείενώ οι περισσότεροι είχαν εγκατασταθεί
στις μικρές εύφορες πεδιάδεςστις μικρές εύφορες πεδιάδες
και στην παραλία.και στην παραλία.

3. Εκείνος, που τους
παρακίνησε
να συγκεντρωθούν και
να κατοικήσουν όλοι μαζί ήταν
ο ξακουστός βασιλιάς
ΘησεάςΘησεάς.

4. Έτσι άρχισε σιγά σιγά, γύρω από την Ακρόπολη, να δημιουργείται ηΈτσι άρχισε σιγά σιγά, γύρω από την Ακρόπολη, να δημιουργείται η
Αθήνα.Αθήνα.

5. Για να θυμούνται μάλιστα οι Αθηναίοι αυτό το γεγονός,
γιόρταζαν τα ΠαναθήναιαΠαναθήναια, την πιο μεγάλη γιορτή τους.

6. Αργότερα, οι Δωριείς,Αργότερα, οι Δωριείς,
που είχαν εγκατασταθείπου είχαν εγκατασταθεί
στην Πελοπόννησο,στην Πελοπόννησο,
θέλησαν ναθέλησαν να
καταλάβουν την Αθήνα.καταλάβουν την Αθήνα.

7. Για να είναι μάλιστα σίγουροι, ότι θα τα καταφέρουν,
πήγαν και ρώτησαν το μαντείο των Δελφώνρώτησαν το μαντείο των Δελφών.

8. Θα πετύχετε τον σκοπό σας,
αν δε σκοτωθεί
ο βασιλιάς της Αθήνας.

9. Μόλις το έμαθε ο βασιλιάς της Αθήνας,
ο Κόδρος, ντύθηκε βιαστικά με
ρούχα χωρικού και τράβηξε για
το στρατόπεδο των Δωριέων.

10. Εκεί συνάντησε δυο στρατιώτες και τους επιτέθηκε.Εκεί συνάντησε δυο στρατιώτες και τους επιτέθηκε.

11. Αυτοί όμωςΑυτοί όμως
αμύνθηκαναμύνθηκαν
και κατάφερανκαι κατάφεραν
να τον σκοτώσουν.να τον σκοτώσουν.

12. Θέλουμε να θάψουμε
τον νεκρό βασιλιά μας...

13. Ποπό, τι λάθος κάναμε....
Η Αθήνα σώθηκε...

14. Μετά τον Κόδρο, οι Αθηναίοι δεν έκαναν άλλο βασιλιά.
Την εξουσία πήραν οι ευγενείς και το πολίτευμα έγινε αριστοκρατικό.

15. Το έδαφος όμως της Αττικής ήταν φτωχό και δεν έφτανε,
για να θρέψει όλους τους κατοίκους.

16. Πολλοί ήταν χρεωμένοι και διαμαρτύρονταν.
Στο δικαστήριο, που πήγαιναν, δεν έβρισκαν δίκιο,
γιατί οι νόμοι ήταν άγραφοι και οι δικαστές ευγενείς.

17. Για να σταματήσει η αναστάτωση, οι ευγενείς ανέθεσαν
στον Δράκοντα να γράψει τους νόμους (624 π.Χ.).