miss u bro

1. จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นปีนี้ ได้มีเรื่องราวร้ายๆเกิดขึ้นมากมาย
แต่สา หรับครอบครัวของเราชาว นรต.
แล้วนั้นไม่มีเรื่องใดที่จะสร้างความเสียใจได้มากไปกว่า
การที่รู้ว่าครอบครัวของเราได้สูญเสียสมาชิกของเรา
ซึ่งเหตุเกิดเหล่านี้ได้เกิดขึ้นกันอย่างกระชั้นชิด ด้วยกันถึงสามเหตุการณ์ นั้นก็คือ
เหตุการณ์แรก คือเหตุการณ์ที่น้องโย่และน้องฟิว
ซึ่งทา การฝึกกระโดดร่มแล้วเกิดอุบัติเหตุร่มไม่กาง
เหตุการณ์ที่สองคือเหตุการณ์ฆาตกรรมสะเทือนขวัญยกครอบครัวของ พี่เติ้ล ๖๖
ซึ่งเป็นพี่ชมรมประชาสัมพันธ์ของพวกผมเอง แลเหตุการณ์สุดท้าย
คือเหตุการณ์ของพี่ตั้ม ๖๖ ซึ่งเกิดอุบัติเหตุรถยนต์ เสียชีวิต
จากเหตุการณ์ทั้งสามเหตุการณ์นี้เอง นา ความเสียใจมาแก่บรรดาพี่น้อง นรต.
ทุกคนอย่างยิ่ง และโดยอย่างยิ่งกรณีของพี่เติ้ลนั้นเอง
กระผมครั้นเมื่อตอนได้ยินเรื่องราวจากเพื่อนที่บอกว่า เห้ย พี่เติ้ลโดนยิงวะ
พี่เติ้ลไหนวะ
พี่เติ้ล ๖๖ ไง
คนไหน
พี่เติ้ล ชมรมมึงอ่ะ
แค่การสนทนนาการกันไม่กี่ประโยค หลังจากที่ผมทราบว่า
ที่เติ้ลที่เสียชีวิตเป็นพี่ขมรมของผมนั้นเอง
กระผมเหมือนว่าไม่ได้ยินการพูดต่อของเพื่อนคนนั้นเลย
อาการแบบนี้เช่นเดียวกับคนที่ได้ยินเสียงดังมากๆ จนหูอื้อไป ผมนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง
เพื่อนก็ได้บอกผมต่อว่า โดนยิงทั้งบ้านเลยวะ
คืนนั้นเองผมในฐานะที่เป็นน้องคนหนึ่ง ซึ่งสนิทสนมกับแกพอสมควร
ได้ทราบข่าวการจากไปของพี่เติ้ล ผมก็ได้นอนคิดถึงภาพวันเกา่ๆที่เคยผ่านมา

2. ผมรู้จักกับพี่เติ้ลตั้งแต่สมัยผมเป็นนักเรียนใหม่ ตอนนั้นผมรู้จักพี่เติ้ลที่กองแพทย์
พี่เติ้ลเป็นคนน่ารัก เป็นคนอัทธยาศัยดี พี่แกมักจะชวนผมคุยอยู่เสมอๆ
จนผมก็ได้สนิทกับพี่เติ้ล และจากนั้นตอนชั้นปีที่สอง พี่เติ้ลก็มาชวนผมทา วารสาร
ซึ่งผมก้อได้เข้ามาทา และจากนั้นเองผมก็ได้เป็นส่วนหนึ่ง
พี่เติ้ลเป็นคนน่ารัก เป็นคนธรรมะธรรมโม ชอบไหว้พระสวดมนต์
เป็นคนมองโลกในแง่ดี
จากเหตุการณ์ฆาตกรรมยกครอบครัวของ รตท.ธรรมนัส หองชงค์ (ธนัตพงศ์
หอมชงค์) นั้นได้สร้างความเศร้าสลดแก่บรรดาคนที่รู้จักเป็นอย่างยิ่ง
รตท.ธรรมนัส หอมชงค์ หรือ เติ้ล เป็นนักเรียนนายร้อยตา รวจรุ่นที่ ๖๖
จบการศึกษามาจากโรงเรียน แล้วเข้ารับการศึกษาต่อในโรงเรียนเตรียมทหาร รุ่นที่
๖๖ จากนั้นเมื่อจบจากโรงเรียนเตรียมทหาร
ได้ย้ายไปศึกษาต่อที่โรงเรียนนายร้อยตา รวจ
โดยจบการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยตา รวจ เป็นรุ่นที่ ๖๖ เมื่อวันที่ กุมภาพันธ์ ๖๖๖๖
หลังจากจบการศึกษาได้มาประจา ที่ สน.ตลิ่งชัน และปฏิบัติหน้าที่เป็น
พนักงานสอบสวนที่นั้นเรื่อยมา แต่แล้ววันหนึ่งได้มีข่าวที่มิได้คาดคิดมาก่อน
นั้นก็คือข่าวการจากไปของหมวดเติ้ล และครอบครัวหอมชง
ซึ่งโดนฆาตกรรมทั้งครอบครัว

3. ข่าวการจากไปของหมวดเติ้ลนั้นสร้างความเสียใจให้แกผู่้ที่รู้จักหมวดเติ้ลทุกๆคน
เนื่องจากนิสัยส่วนตัวของหมวดเติ้ลที่เป็นคนอัธยาศัยดี เป็นมิตรแก่ผู้ที่พบเห็น
และคอยช่วยเหลือผู้อื่นมาโดยตลอดนั้นไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเหตุร้ายในลักษณ
ะนี้กับหมวดเติ้ล และครอบครัว สา หรับตัวผู้เขียนหมวดเติ้ลนั้น
ถือว่าเป็นพี่ที่ดีมากๆคนหนึ่ง พร้อมที่จะช่วยเหลือน้องๆเสมอ
ถ้าถามว่าตัวหมวดเติ้ลเป็นยังไง ร้อยทั้งร้อยตอบได้เลยว่าหมวดเติ้ลเป็นคนน่ารัก
ที่สา คัญ คือเป็นคนใจบุญ สา หรับการจากไปของหมวดเติ้ลนั้น
ไม่มีใครอยากให้เกิดแต่เหตุการณ์ครั้งนี้ได้สอนให้ผู้เขียนและคนทั่วไปได้รู้ว่า
การที่เราเป็นคนดี แม้ว่าตัวเราจะไม่ได้อยู่แล้วกต็าม แต่ชื่อเสียง ความดีงาม
และคุณประโยชน์นั้นยังคงอยู่ไม่หายไปไหน
แม้ว่าวันนี้หมวดเติ้ลจะจากพวกเราไปแล้ว
แต่ภาพเก่าๆของหมวดเติ้ลยังจะคงจารึกในจิตใจของพวกเรา
ในการเป็นแบบอย่างที่ดี เป็นพี่ที่รักของน้อง เป็นคนขยันทงำานเพื่อสังคม
และการทา งานเพื่อผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน ในอาขีพตา รวจ
แม้ทุกวันนี้จะโดนสังคมตีตราว่ากล่าวต่างๆนาๆ
แต่สา หรับตัวผู้เขียนนั้นบอกได้เลยว่าอาชีพตา รวจนั้นทุกวันนี้ทา งานอยู่บนเส้นด้าย
คนที่ดีมีอุดมการณ์ยังคงมีอยู่จริงในสังคม คนที่ทา งานโดยไม่หวังผลตอบแทน
คนที่พร้อมที่จะช่วยเหลือคนอื่นเมื่อต้องการ
แม้ว่าตนเองนั้นจะได้รับผลตอบแทนอย่างไรจากสังคมก็ตาม
แต่ตา รวจบางนายยังคงไว้ซึ่งอุดมการณ์ในการพิทักษ์ความสุขของราษฎรเรื่อยมา
เช่น “หมวดเติ้ล” หมวดเติ้ลมักจะกล่าวกับผู้เขียนเสมอว่า
“เป็นคนดีไม่ต้องให้ใครรู้หรอก เป็นคนดีเรารู้ก็พอแล้ว เออ
มึงเลิกทา ตัวโทรมได้ละ” ผู้เขียนมักจะโดนหมวดเติ้ลแซวอยู่บ่อยๆ

4. หลังจากหมวดเติ้ลจบการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยตา รวจผู้เขียนก็ไม่ค่อยได้ติดต่
อกับหมวดเติ้ลเลย จนมาทราบข่าวการเสียชีวิตของหมวดเติ้ลและครอบครัว
เป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยายได้ถึงการสูญเสียครั้งนี้
กับการที่เราต้องสูญเสียตา รวจอาชีพไปอีกหนึ่งนาย “รตท.ธรรมนัส หอมชง”
ความรู้สึกของน้องๆชมรมประชาสัมพันธ์