2. ხანგრძლივი და საინტერესოა საქართველოს
ფლორის განვითარების ისტორია.
მესამეულ პერიოდში საქართველოს ფლორა
წარმოდგენილი იყო ტროპიკული მცენარეულობის სახით
და, ძირითადად, იყო მარადმწვანე.
კლიმატის აცივებასთან ერთად, ტროპიკული
მცენარეულობა ჯერ სუბტროპიკულით, ხოლო შემდგომ
ზომიერი კლიმატური სარტყლისათვის
დამახასიათებელი ფლორით იცვლებოდა.
საქართველოს ტერიტორიაზე მეოთხეულ გამყინვარებას
ცივი ქვეყნების ფლორის ცალკეულ წარმომადგენელთა
შემოჭრა მოჰყვა.
3. ფლორისა და ფაუნის გავრცელების
თავისებურებებსა და მრავალფეროვნებას
განაპირობებს:
გეოგრაფიული მდებარეობა;
ჰავა;
რელიეფი;
ეკოლოგიური პირობები;
გეოლოგიური აგებულება;
პალეოგეოგრაფიული (ჩამოყალიბების ისტორია);
ადამიანი.
4. საქართველო თავისი ორგანული სამყაროთი
- მცენარეებით და ცხოველებით ერთ-ერთი
უმდიდრესი ქვეყანაა.
მცენარეთა 13 300 სახეობაა.
ყვავილოვანი - 41 000
გვიმრისებრი - 75
ხავსი - 600
მღიერი - 650
სოკო - 5000
წყალმცენარე - 2000
ცხოველები:
ძუძუმწოვარი - 100-მდე
სახეობა;
ფრინველი - 330 -ზე
მეტი
ქვეწარმავალი - 48
ამფიბია - 11
თევზი - 160-მდე
12. დასავლეთ და აღმ. საქართველოში ზ.დ.300-
1000 მ-ზე გავრცელებულია წაბლნარი
13. კოლხური ტყე ვრცელდება ზ.დ. 800-1000 მ
სიმაღლემდე. აქ დომინანტურია წაბლი, კოლხური
მუხა, წიფელი, რცხილა) და მარადმწვანე ქვეტყე (შქერი,
წყავი, კოლხური ბზა). ამ ტყეებისთვის
დამახასიათებელია ლიანები.
14. ქართული მუხა გავრცელებულია ზ.დ. 300-
1000 მ სიმაღლეზე. აღმოსავლეთის, ანუ
მაღალმთის მუხა კი ზ.დ. 1000-2000 მ-მდე,
ალპურ ზონამდეც აღწევს.
15. საქართველოს მშრალ რაიონებში მეჩხერი,
ნათელი ტყეებია (ნეკერჩხალი, ღვია, ძეძვი,
საკმევლის ხე და სხვ.).
ძეძვი
ღვია
ნეკერჩხალი
საკმევლის ხე
16. აღმოსავლეთ და სამხრეთ საქართველოს მშრალ
ტერიტორიებზე გავრცელებულია შიბლიაკი და
ფრიგანა (ქსეროფიტული, ფოთოლცვენა მცენარეები)
ფრიგანა
შიბლიაკი